Dongeng Sunda Tikukur Jeung Engang

Dongeng Sunda

TIKUKUR JEUNG ENGANG

            Kepluk engang ragrag kana cai, awakna nangkarak.Atuh puguh wae teu bisaeun hiber. Gawena ngan roroesan, bari jangjangna kekeleperan, sangkan teu titeuleum. Tapi lila-lilamah  eta engang teh ngarasa ripuh, komo deui sanggeus jangjangna beuki baseuh mah. Manehna geus ampir-ampiran ngaleuleup.

            Sabot kitu, jol aya tikukur ka lebah dinya. Waktu nenjo engang keur kekeleperan dina cai, tikukur gancang macok regang, terus disodorkeun ke lebah engang.

            "Sok tah muntangkana regang," ceuk tikukur.

            Engang rikat ngaranggeum regang, terus ngarayap, ngajauhan beungeut cai. Kutikukur gancang dibawa ka darat, da bisi ragrag deui ka cai.

            "Nuhun ki silah," omong engang. "Kuring geus ditulungan ku anjeun. Cacak mun bieu teu gancang-gancang disodoran regang mah, meureun kuring tehgeus tikeurelep. Teuing kudu kumaha kuring males kahadean Ki Silah."

            "Ah kuring mah teu miharep balesan," walon tikukur. "Kapan ari silih tulungan teh kawajiban urang. Mun aya batur keur meunang kasusah, ku urang wajib ditulungan samampuhna."

            "Enya, sakali deui kuring ngahaturkeun nuhun," omong engang. Geus kitu mah keleper deui we hiber.

            Dina hiji poe, tikukur keur eunteup dina dahan bari ngelak disada, "Tikukur … guk. Tikukur …guk, guk."

            Tikukur teu apaleunyen dihandapeun tangkal, aya paningaran keur ngintip. Bedil mimisna geus dikokang, ngan kari ngabekaskeun. Malah kucubung bedil the geus di lelempeng kana tikukur.

            Sabot kitu, engan anu kungsi ditulungan ku tikukur hiber kalebah dinya. Barang keur ningali tikukur keur diintip pati, teu anta parah deui engang ngawahan, terus nyeureud ka paninggaran anu keur ngadodoho tikukur. Peletak, tarang paninggaran the diseureud. Kacida wae reuwaseunana, tepi ka bedilna ragrag. Tarangna karasa nyerimani pohara. Kangarannanna diseureud engan tea, keur panas jeung peurih the, nyanyautan deuih, sarta bareuh saharita.

            Barang ngadenge aya anu ngaguluprak, tikukur asa ka gebah, terus hiber tina dahan. Breh katenjo aya paninggaran keur ngusapan tarangna anu bareuh, bari digigireunna aya bedilngagoler. Atuh teg wae tikukur nyangka yen dirina cikeneh tas didodoho rek dibedil. Tapi, ku naon  bedilana ujug-ujug ragrag, bari tarang paninggaran the bancunur?

            Tikukur kakara nyahoeun naon anu jadi sababna sanggeus nempo engang keur hihibeuran. Pasti eta paninggaran the diseureud ku engang. Tuluy wae tikukur hiber nyamperkeun engang.

            "Nuhun anjeun geus nulungan kuring,"ceuk tikukur.

            "Ih apan urang the wajib silih tulungan ," tembal engang.